Spraakapraxie is een spraakstoornis die ontstaat na een hersenletsel waarbij het programmeren van de spraak verstoord is. Mogelijke oorzaken van spraakapraxie zijn een cerebrovasculaire aandoening (CVA), een ongeval of trauma, een hersentumor of een ontsteking in de hersenen.

Bij spraakapraxie kan het schema voor het programmeren van de spraak niet meer goed worden gestuurd. Het aansturen van de spieren is verstoord. Hierdoor zal de patiënt bijvoorbeeld zoekende mondbewegingen maken.

De logopedist voert een onderzoek uit en zal vervolgens de logopedische behandeling opstarten om de spraakverstaanbaarheid te verbeteren. Daarnaast verstrekt de logopedist adviezen aan communicatiepartners.